|
|
1389/11/21 پنجشنبه
ناهمواری ها
استان مرکزی در زاویه برخورد دو رشته کوه البرز و زاگرس واقع است ناهمواریهای این استان را قسمتهایی از کوههای مرکزی و پیشکوه های داخلی زاگرس تشکیل میدهد پست ترین نقطه استان در دشتی در جنوب ساوه(با 950 متر ارتفاع) و بلندترین نقطه آن قله شهباز(با 3388 متر ارتفاع) در رشته کوههای راسوند قرار دارد حدود 25% مساحت استان را دشت ها و 75% آنرا کوهستانها و کوهپایه ها تشکیل میدهند دشت ها و نواحی عمده کشاورزی استان عبارتند از : دشت ساوه ، دشت زرند ، دشت اراک و فراهان ، دشت شازند ، دشت شراء(اراضی اطراف رود قره چای در غرب منطقه) .
مهمترین ارتفاعات شمال استان از کوههای زرند به سمت غرب تا کوههای اینچه قاره که بلندترین قله این قسمت است در بخش خرقان زرندیه امتداد می یابد بلندترین قله این ارتفاعات در بخش زرند ساوه بنام کوه قلیچ است .
در قسمت غرب استان دو رشته کوه در دو سمت رود قره چای از جنوب به شمال امتداد می یابد رشته غربی قره چای به ارتفاعات الوند در همدان می پیوندد و رشته شرقی آن به تدریج ارتفاع خود را از دست داده و به کوههای وفس متصل میشود از ارتفاعات مهم قسمت شرقی ، قله مودر در غرب شهر اراک را می توان نام برد .
جنوب استان را کوههای مرتفعی در بر می گیرد که مهمترین آنها در جنوب غربی رشته کوههای راسوند و سفیدخوانی است و بلندترین قله در کوههای راسوند قله شهباز است امتداد این رشته کوهها به طرف جنوب شرقی ، به کوههاالوند لکان در غرب خمین می رسد سپس این رشته کوهها به ارتفاعاتی در جنوب خمین متصل شده و با ارتفاعات تخته کوه یکی میشود و پس از قطع شدن بوسیله دره قمرود به ارتفاعات اردل و جاسب و کهک قم وصل می گردد . بلندترین قله بین دلیجان و کهک ، کوه غلیق است .
|
|
|